seslidunya.com

_______________________
,
____________

Get your own Chat Box! işine bak!

______________


____________

 

___________

www.seslimynet.com,İMKANSIZ DEMEMELİ AŞKA

onu ilk bir marketin kasasından geçerken tanıdım bir sıcak çikolataydı bizi karşılaştıran. aynı işyerindeydik fakat kaçamak kaçamak onu izlemekten başka hiç birşey yapamıyordum. içten gülümsemelerini uzaktan izlemek mutlu ediyordu beni. ve bir sıcak çikolata tanışma nedenimiz oldu. O günden sonra hersey değişti. sigara-yemek molalarına bankaya iş çıkışı otobüs durağına bile birlikte gitmeye başladık ''AMA SADECE ARKADAŞTIK'' onunla zamanın nasıl geçtiğini bile anlamıyordum, çok eğleniyor kendimi sebepsiz yere çok iyi hissediyordum onunda birlikte zaman geçirmekten haz duyduğunun farkındaydım. birlikte geçirdiğimiz süre içerisinde kendi hayatlarımızda kopan fırtınalar vardı. yaşadığım evden ayrılmam gerekti ve yalnız başıma altından kalkmamın imkanı yoktu. bana gönderilen hızır bu zorluğun üstesinden gelmem için de elimden tutmuştu. artık her günümüz her saatimiz birlikte geçiyordu. zamanla ona aşık olduğumu farkettim fakat o bizim imkansız olduğumuzu düşünüyordu. içten içe üzülsemde yine de onunla geçirdiğim her an her saniye bana haz veriyordu. bir süre geçtikten sonra bu duruma alıştım ve zamanı geldiğinde ikimizinde kendince ayrı hayatlar kuracağı fikrini kabullendim ve sadece o zaman gelene kadar birlikte geçirdiğimiz her anın tadını çıkarmaya çalışıyordum. ta ki bir akşam beynimde şimşekler çaktıran haberi alana kadar. onun evlendiğini duymuştum hemde bir kaç gün içerisinde. aslında buna hazır olduğumu düşünüyordum o evlendiğinde tebrik edip hayatıma onu tanımadan önceki kaldığım yerden devam edecektim ama hiçte düşündüğüm gibi olmadı kalbim yine beni yüzüstü bıraktı ve yine bildiğini okumaya devam etti ama biliyordu imkansız olduğunu buna rağmen bağlandı ona. çaresi yoktu ondan vazgeçmek zorundaydım hakaretler ettim sabahlara kadar ağladım ama nafile o evlenmişti ve ben onu çok seviyordum sonuç hep aynıydı ne evlendiği gerçeğini ne de ona aşık olduğum gerçeğini değiştirmenin imkanı yoktu. gezi bitip istanbula döndüğümüzde beni görmek istediğini söyledi dayanamadım gittim. sarıldım doyasıya kokusunu çektim içime çekebildiğim kadar. En çok destek olan en yakınım dediğim insan yıkmıştı beni. karşılaştığımızda onunda en az benim kadar üzgün olduğunu farkettim sanki ayrılığı oda istemiyor gibiydi kendini bırakmış herseyden vazgeçmiş nefes almayı bile kendine külfet gören biri vardı karşımda. Gitme dedim bırakma beni, ayrılmamaya karar verdik ne olursa olsun bırakmayacaktık birbirimizi belki çok zor olacaktı birlikte olmamız ama İMKANSIZ olmamalıydı, ayrıyken anlamsızdık ve anlamsızlıkların içinde kaybolmamalıydık. herkesin isteyip sadece onun istemediği bu evliliği yapmayacaktı. düğün öncesi bu işi bitirmeliydi aylarca sancı çektik. zaman oldu parasız kaldık aç kaldık zaman oldu tehditler savruldu kulak tıkadık. birbirimize sarılıp ağladık ama hiç ayrılığı düşünmedik. ailelerimizden arkadaşlarımızdan herkesten vazgeçtik ama birbirimizden vazgeçmedik. o çok ağır hastalıklar geçirdi hiç isyan etmedi, çok ağır sözler işitti hepsine kulak tıkadı, parasız kaldı aç kaldı şükretti. Sonrası mı? tarih 13/08/2011 EVLENDİK ;) aileler artık daha sıcak bakmaya başladı. o hastalığından kurtulmak üzere bize karşı olan herkes şimdi yanımızda ve en güzeli artık İMKANSIZ'A inanmıyoruz... =)